गेले कित्येक दिवस स्वरा काला चष्मा नावाचे गाणे मनोभावे म्हणत आहे. हे गाणे जेंव्हा पहिल्यांदा ऐकले तेंव्हा मी खरोखरच प्रभावित झाले, त्यातले काव्य, त्यातले पुन्हा पुन्हा काळा काळा चष्मा म्हणणे आणि सगळ्यात मुख्य म्हणजे म्युसिक. सगळेच रम्य. त्यात स्वरा कडे काला चष्मा आहे सुद्धा, मी अजूनच घाबरून मी स्वतःच्या चष्म्याचा रंग बघितला, नशीब तो निळा होता/आहे :-). अर्थात हे सगळं चालू असताना मी मनावर घेतला की कितीही कठीण गेले तरी काला चष्मा चे गाणे (चित्रांकन) बघायचेच आणि त्यामागचा lyrics आणि भाव समजून घ्यायचा.
एकदम जोरदार ठेक्यातलेच गाणे अर्थात. अरे पण त्यात कतरिना ने घातलेला चष्मा हा चष्मा नव्हताच , तो तर गॉगल होता. त्यात गाण्यातल्या सर्वांनीच आपापला काळा चष्मा उर्फ गॉगल घातलेला. मला हे गाणे अजूनच deep आणि meaningful वाटायला लागले. lyrics चा नीट अभ्यास केल्यावर कळले की मुख्य संदेश ह्या गाण्यातला काला चष्मा नसून गोरे मुखडे पे जचता है हा आहे. आता जचणारच. काळा गॉगल घातल्यावर थोडाफार स्मार्टनेस एन्हान्स होतोच (असलाच तर). मी कतरीना बद्दल नाही बोलत आहे, तर ह्या गाण्याच्या अनोख्या lyrics बद्दल :-)
असो , तर हे आणि अशा अनेक गाणी आजकालच्या (आणिआधीच्याही ) मुसिक इंडस्ट्री मध्ये तरुन आहेत. शेल्फ -लाईफ एकदम थोडे, पंजाबी ठेका आणि lyrics मावतील ते. entertainment इंडस्ट्री असल्याने जे चालते आणि जे लोकांना तेवढ्यापुरते आवडते, dance साठी एकदम फिट आणि थरारक वाटते, ते नक्कीच ऐकले जाते.
ह्यात right /wrong असे काही नाही. सगळे सूर आपण सूर म्हणून बघायला लागतो तेंव्हा ते सूरच असतात.
पण तरीही एक ठोका चुकतो तो क्लासिक पियानो च्या सुरांनी, एक ठोका चुकतो तो अजूनही अव्वल संगीत आणि lyrics असलेल्या 'आओगे जाब तूम सारख्या गाण्यांनी किंवा माइल्स ऑफ स्काय सारख्या माझ्या ऑल टाइम favourite असलेल्या 'सेल्टिक ' मुसिक ने.
नुकताच जागतिक मुसिक डे झाला. त्यानिमित्ताने एक मात्र नक्की कि आपल्या लाईफ मध्ये मुसिक चे अनन्यसाधारण स्थान होते, आहे आणि असेल. आबालवृद्धाना खिळवून ठेवण्याचे सामर्थ्य त्यात आहे. Heal करण्याची अचाट शक्ती मुसिक मध्ये आहे. पियानो, कीबोर्ड त्यातून येणारे सूर ह्यांच्याशी माझे स्वतःचे असे एक अतूट नाते आहे. लहानपणापासून ऐकलेल्या प्रत्येक गाण्याबरोबर एक रेशीमगाठ आहे. आणि म्हणूनच असे नाते जोपासलेल्या प्रत्येकालाच world music day बद्दल शभेच्छा.
एकदम जोरदार ठेक्यातलेच गाणे अर्थात. अरे पण त्यात कतरिना ने घातलेला चष्मा हा चष्मा नव्हताच , तो तर गॉगल होता. त्यात गाण्यातल्या सर्वांनीच आपापला काळा चष्मा उर्फ गॉगल घातलेला. मला हे गाणे अजूनच deep आणि meaningful वाटायला लागले. lyrics चा नीट अभ्यास केल्यावर कळले की मुख्य संदेश ह्या गाण्यातला काला चष्मा नसून गोरे मुखडे पे जचता है हा आहे. आता जचणारच. काळा गॉगल घातल्यावर थोडाफार स्मार्टनेस एन्हान्स होतोच (असलाच तर). मी कतरीना बद्दल नाही बोलत आहे, तर ह्या गाण्याच्या अनोख्या lyrics बद्दल :-)
असो , तर हे आणि अशा अनेक गाणी आजकालच्या (आणिआधीच्याही ) मुसिक इंडस्ट्री मध्ये तरुन आहेत. शेल्फ -लाईफ एकदम थोडे, पंजाबी ठेका आणि lyrics मावतील ते. entertainment इंडस्ट्री असल्याने जे चालते आणि जे लोकांना तेवढ्यापुरते आवडते, dance साठी एकदम फिट आणि थरारक वाटते, ते नक्कीच ऐकले जाते.
ह्यात right /wrong असे काही नाही. सगळे सूर आपण सूर म्हणून बघायला लागतो तेंव्हा ते सूरच असतात.
पण तरीही एक ठोका चुकतो तो क्लासिक पियानो च्या सुरांनी, एक ठोका चुकतो तो अजूनही अव्वल संगीत आणि lyrics असलेल्या 'आओगे जाब तूम सारख्या गाण्यांनी किंवा माइल्स ऑफ स्काय सारख्या माझ्या ऑल टाइम favourite असलेल्या 'सेल्टिक ' मुसिक ने.
नुकताच जागतिक मुसिक डे झाला. त्यानिमित्ताने एक मात्र नक्की कि आपल्या लाईफ मध्ये मुसिक चे अनन्यसाधारण स्थान होते, आहे आणि असेल. आबालवृद्धाना खिळवून ठेवण्याचे सामर्थ्य त्यात आहे. Heal करण्याची अचाट शक्ती मुसिक मध्ये आहे. पियानो, कीबोर्ड त्यातून येणारे सूर ह्यांच्याशी माझे स्वतःचे असे एक अतूट नाते आहे. लहानपणापासून ऐकलेल्या प्रत्येक गाण्याबरोबर एक रेशीमगाठ आहे. आणि म्हणूनच असे नाते जोपासलेल्या प्रत्येकालाच world music day बद्दल शभेच्छा.
